Normen voor de consument geven de risicogrenzen aan voor stoffen in consumentenproducten. Het zijn normen voor de maximale hoeveelheid van een stof die iemand mag binnen krijgen zonder een te verwachten noemenswaardig gezondheidseffect. Daarnaast zijn er productnormen voor restgehalten van gewasbeschermingsmiddelen, biociden en diergeneesmiddelen in voedingsmiddelen.
Welke normen?
De getalswaarden voor deze normen en meer informatie is te vinden via de subpagina's:
- ADI – Acceptable Daily Intake
- AEL – Acceptable Exposure Level
- ARfD - Acute Reference Dose
- TDI – Tolerable Daily Intake
- MRL – Maximum Residue Limit
- Kwaliteitseisen drinkwater
De Maximale Residu Limiet (MRL (Maximale Residu Limiet)) is een productnorm die wordt vastgesteld per werkzame stof-levensmiddel combinatie (mg of µg stof per kg levensmiddel).
De overige normen zijn gezondheidskundige grenswaarden. Het zijn de maximale hoeveelheden van stoffen die een mens kan binnenkrijgen zonder risico’s voor de gezondheid (mg of µg stof per kg lichaamsgewicht).
Normen voor stoffen in drinkwater vindt u via Zoek stoffen.
Risicobeoordeling
Resten (residuen) van bijvoorbeeld gewasbeschermingsmiddelen, biociden of diergeneesmiddelen kunnen terechtkomen in levensmiddelen en drinkwater. Deze residuen kunnen we dagelijks binnenkrijgen, gedurende ons hele leven. Te hoge restgehalten kunnen schadelijk zijn voor de gezondheid. Om de risico’s in te kunnen schatten, wordt een risicobeoordeling gemaakt. Daarbij worden productnormen en gezondheidskundige grenswaarden gebruikt, en modellen die berekenen:
- Wat krijgt iemand levenslang, dagelijks binnen?
- Levert dat gezondheidsrisico’s op?